खोडल ! थारां बाऴरी, बाई करजे बाळ ।
चढ झट आ घडियाळपें,टाऴ विघन ततकाळ ॥
खोडल !खोडल बोल मन,सांपडसी सब सुःख।
दुःख-दाळद मां मेटसी, रटो नाम तुम मुख॥
खोडल !खोडल बोलतां,रोग विघन सब दूर।
यश-विधा-धऩ देवसी,खोडल मां भरपूर ॥
खोडल !मां रा ऩामनैं,रटतां जो दिन रात।
वां भगतां रे उपरे,महेर करे थुं मात ॥
खोडल !थारां नामरां,गातां जो जन-गीत ।
वां छोरु रे उपरां,महर करे मां ऩित्त ॥
एक घडी,आधी घडी,आधी मै पुनि आध ।
रटतां खोडल ! नामनैं,कटै कोटि भव बाध ॥
खोडल !थुं रुठै मती,सब जग भल रुठेह ।
जग रुठ्यां थां आसरो,थां रुठ्यां नह छेह ॥
खोडल ! छोडो अबोलडा,करो छोरु सों बात।
माता व्है रुठी रहो,ऒ नह आछी बात ॥
खोडल !भांगो खोड सब,फना करो सब फंद ।
हरो नरपत री वेदना,अरपो मां आनंद ॥